18 September 2020

Vandaag was het vertrek gepland richting MONT VENTOUX. Maar hoe anders is het in werkelijkheid. Ik thuis achter mijn computertje koffie
bij de hand, dit verhaal te typen. Code Oranje heeft een streep gezet door mijn Ventoux expeditie, vreselijk maar dan ook vreselijk heb ik gebaald toen de Vaucluse Oranje werd. Vreselijk maar dan ook vreselijk baal ik nog steeds, maar het verandert daardoor niet.
Mijn beklimming gaat niet door en aan de expeditie en actie voor Top Sport for Life komt een einde. Tijd om te overzien hoe het allemaal is gegaan.
Als ik de afgelopen periode bekijk kom ik tot de conclusie , dat er maar een ding is waar ik voldoende mijn aandacht op heb gericht.
Trainen, kilometers maken, hoogte meters maken. Intervallen op de bekende brug in Ravenstein. 5000 kilometer zijn er onder mijn racefiets wielen doorgegaan. Mijn benen zijn beter dan ooit. Onder het kopje Ventouxbereiding is daar van alles over te lezen.
De website is mooi. Hebben we hard en met veel plezier aan gewerkt, maar helaas is deze weinig bezocht.  Ja, wat familieleden en een paar heel goede vrienden, maar dat was het dan wel.  Het laatst geplaatste filmpje over het rondje brug is maar liefst 22 keer bekeken.  Het blijft een mooi document, maar de gehoopte olievlek die in mijn gedachte zou ontstaan door via, via en mond op mond is jammerlijk erg klein gebleken. Op een of andere manier heb ik me daar schromelijk op verkeken. Misschien had ik sociale media als facebook, Instagram moeten gaan gebruiken voor meer publiciteit. Maar op een of andere manier heb ik daar niks mee, wordt zo verschrikkelijk veel onzin op geplaatst. En mijn Ventoux expeditie is/was in mijn ogen geen onzin. Domme gedachte misschien.
Top Sport for Life het goede doel waar ik hoopte wat geld voor binnen te slepen komt er erg bekaaid af, wat mij ten zeerste spijt. Want een schamel bedrag van € 90 ,- is heel triest. Achteraf  had ik hier  anders mee om moeten gaan. Mezelf beter realiseren dat geld inzamelen ook energie en inspanning vergt. Had ik niet alleen moeten rekenen op de olievlek aan aandacht die ik hoopte dat door de website zou ontstaan. Dat bezoekers van de site het zo mooi zouden vinden en zouden doneren aan Top Sport for Life.

Alles goed beschouwend is er maar een ding goed gegaan, de sportieve voorbereiding en daar heb ik mijn handen meer dan vol aan gehad.

Wat nu? Onze vakantie begint vandaag en we gaan wat anders verzinnen om er toch een paar mooie weken van te maken. Fietsen is mooi, was mooi en blijft mooi. Ga ik volgend jaar alsnog, wie weet. Komt er iets anders, wie weet.

De mensen die Top Sport for Life hebben ondersteund, heel veel dank!
De mensen die de site bezocht hebben en mijn voorbereiding hebben gevolgd, hartelijk dank.
En morgen, juist ja morgen is de volgende dag.

Zoals gezegd op de homepage mijn avonturen rond het beklimmen van de Mont Ventoux in september 2020.

Maar voor dat ik daar toe instaat ben moet er wel wat gebeuren trainen bedoel ik dan. Ik ga jullie vanaf nu met regelmaat updaten over hoe dat lukt.Mijn uitgangs positie is in ieder geval heel anders dan 10 jaar geleden.Toen behoorlijk gezond van lijf en leden en nu arbeidsongeschikt met aandoeningen die mijn energie beperken.Zonder daar een heel item van te maken wil ik daar toch wel iets over kwijt. Het is niet zo dat ik helemaal niks kan. Ik heb in het afgelopen jaar ongeveer 3500 km gefietst. Maar door mijn ziektes Slaapabneu, Propriospinale myoclonus en een geestelijke emmer die voller dan vol zit hebben die 3500 km ook consequenties. Ik maak nachten van als het effe kan 10 uren, en heb overdag ook nog mijn rustmomenten nodig. Om lichamelijk en geestelijk klaar te zijn voor die kale reus moet er wel wat geofferd worden, maar als het leuk is dan heb je er dat wel voor over, niet dan.

Het materiaal waar ik de uitdaging mee aanga is een Titanium Van Nicolass Ventus afgemonteerd met Sram Apex en een paar DT swiss wielen met novatec naven. Gewoon een mooie fiets maar niks super speciaals aan. Maar ik ben er wel supertrots op.

Rampspoed voor Ventoux expeditie. Vaucluse krijgt code ORANJE 

02-09-2020

Sinds een paar dagen heeft het departement waartoe de Ventoux behoort een oranje corona stempel. Wat betekent dit voor mijn Ventoux plannen.
Rampspoed dat betekent het.
Volgens de regels thuis blijven dat betekent het.
Volgens onze camping, hier is niet veel aan de hand, dat betekent het.
Als het niet snel verandert een jaar voor niks getraint dat betekent het.
Mijn hoofd gaat in de hoogste versnelling om alle mogelijk en onmogelijkheden te bedenken dat betekent het.
Terwijl mijn benen waarschijnlijk beter zijn dan ooit geen beklimming dat betekent het.
Of, ik blijf hopen
Of, virtueel zoals ik tijdens de piek van de corona crisis een aantal keer heb geroepen
Of, gewoon toch gaan regels negeren, en bij terugkomst testen en Quarantine
Of, Uitstellen, wat een … woord ik wil er eigenlijk niet eens over denken

14-08-2020
Langzaam maar zeker richting september en komt het doel dichterbij. Als er al een vast onderdeel is in mijn voorbereiding dan is het wel rondje brug. Op verschillende plaatsen op deze site zie je het terugkomen zelfs al in 2010. Om iedereen nog meer te laten beleven wat een rondje brug nu eigenlijk is hebben we over het meest essentiële onderdeel van dit rondje een filmpje gemaakt. Het filmpje begint als we v ia Haren over de dijk naar Ravenstein rijden en bij de brug in Ravenstein aankomen. Kijk en geniet zou ik zeggen.
Graag wil ik voor het maken van dit filmpje mijn vrienden John en Han bedanken voor hun bijdrage, en zeker ook Rens Megens die alles technisch in elkaar heeft gezet.

27-07-2020
Het regent , dus heb ik tijd om achter mijn computer te gaan zitten, want regen en fietsen….
Ik zal jullie meenemen naar mijn trainingsrit van afgelopen vrijdag. Op vrijdag gegaan omdat de regenkans ten opzichte van in het weekend het laagst was 23 graden mooi weer dacht ik toen ik op mijn gemakje het dorp uit trapte richting Berg en Dal. Op het gemakje heen en ook op het gemakje terug was het plan en daar meters maken. Toen ik Groesbeek uitreed richting de Vogelsang zag ik ergens ver boven Nijmegen het wel wat donker kijken, maar met een regenkans van 20 % dacht ik nog dat waait wel over. Vogelsang naar boven ging goed en ook de Oude Kleefsebaan naar Tivoli niks probleem, maar toen ik Ubbergen binnenreed de eerste druppels, ik ga er net langs af schampen was toen nog mijn plannetje. Via de Jan Dommer van …. weg naar boven terug richting tivolli regen weg weer naar beneden. Niks aan het handje. Maar toen ik de tweede keer de Vogelsang op ging druppelde het weer op de Oude Kleefsebaan was het veranderd in regen en toen de Randwijckweg afreed voelde ik het eerste straaltje water in mijn bilnaad. Ken je dat gevoel gotverdegotverdegotver nu wordt ik echt nat en op de Nieuwe Holle weg moeten ook mijn voeten eraan geloven. Even denk ik nog over schuilen terwijl dat al lang geen zin meer heeft dus maar door. Eenmaal boven bij tivolli weer naar beneden voor de derde keer de Vogelsang en Oude Kleefse baan weer naar boven en het stopt warempel met regenen. Dan toch maar snel een cappucino bij de Heksendans. Nadat ik weer ben opgestapt is het wel even een beetje fris maar na even trappen gaat het weer. In een hoog trapritme gaat het naar beneden naar Malden en ik houd het ritme vast en ga met 30 in het uur weer richting Berghem, 98 km en 774 hoogte meters en een halve emmer water als ik mijn fietskleding heb uitgewrongen.
Dus regen en fietsen…..

20 jullie 2020
Over de afgelopen week zal ik kort zijn . Goede week 265 km en 750 hoogtemeters inclusief een rondje brug erbij met ver over de 32 gemiddeld. 
Maar voorbereiding behelst natuurlijk wat meer dan trappen alleen, ook het materiaal moet goed in orde zijn. Het zadel waarmee ik fietste een oerdegelijk Rolls zadel had er meer dan 10 jaar trouwe dienst op zitten. Het heeft nu plaats gemaakt voor een, en lees het aandachtig want het is een hele mond vol, Sella Italia novus boost super flow zadel in de kleur bruin. Als over een paar weken er ook nieuw stuurlint in de zelfde kleur op zit staat ze er weer prachtig bij. Maar mooi is niet alleen voldoende, ik had de afgelopen weken wat schakelproblemen en een raar kraakgeluidje wat ik maar niet kwijt kon raken. Afgelopen zaterdag was ik onderweg en kreeg ik hierover een helder moment kraken had ik al eens eerder gehad pignon bleek toen niet goed genoeg vast te zitten, deze moet aangedraaid worden met een koppel van 4 nm. Dus vanmorgen pignon gedemonteerd en maar meteen netjes schoon gemaakt en vervolgens netjes terug gemonteerd en vasterder dan vast gezet vanavond checken of het heeft gewerkt, word vervolgd dus.

12-07-2020
Alweer een week voorbij, maar man wat heb ik een hekel aan regen daar kan ik dus gewoon helemaal niet tegen. Maar op maandag ook een platte berg wind erbij waar je U tegen zegt. Tegen de avond leek het wat droger te zijn. Na het eten mijn fiets klaargezet en mezelf omgekleed, die platte berg moest eraan geloven. Berghem uit tegen de wind langs Oss af de gewandeweg op. Tussen de twintig en vijfentwintig kilometer met hoog trapritme de berg op. In Maren-Kessel de dijk op richting huis ritme erin houden maar wel met zwaarder verzet het tempo vliegt omhoog. Met nog een stuk tegenwind tussen Lithoijen en Oijen, sprint ik uiteindelijk af bij het bebouwde kom bordje Macharen. Ik fiets op het gemakje door naar huis, 43,5 kilometer gedaan 28 gemiddeld en een gemiddelde cadans van 93. Toch nog een goed trainings begin van deze week.
Dinsdag overdag weer regen ’s avonds op pad met John voor een rondje brug, in mijn gedachte een beetje rustig aan maar ik spreek het niet uit. John denkt daar heel anders over en als we eenmaal op de dijk zijn kies ik zijn wiel en met een cadans van tegen de 100 blijf ik daar zitten tot Ravenstein. Ik ben inmiddels goed op bedrijfs temperatuur en op de brug knallen we lekker rond zonder dat ik mezelf over de kop fiets. Op de terugweg tegen de wind kies ik de kop en gaat het volle bak, John neemt wel een keer over maar het meeste kopwerk is voor mij. Hartslag is de hele weg terug tussen 155 en 160 op de snelheid heb ik  niet gelet, maar met een gemiddelde van boven de 31 zijn we dik tevreden.
De rest van de week is het regen, regen, regen. Om moedeloos van te worden, pas op zaterdag komt mijn fiets weer uit de garage. Met John gaat het richting Berg en Dal, niet te gek op de heen weg. Eenmaal bij de heuvels doen we de ons bekende klimmetjes met een nieuwigheidje. De nieuwe holleweg, zo lang als ik fiets dus nog nooit de Nieuwe holleweg gedaan wel de oude maar niet de nieuwe. En jonge wat vind ik dat jammer. In mijn ogen veel mooier dan de oude, lekker rustig aan beginnen maar hoe veder je komt hoe lichter je moet schakelen om een beetje cadans te houden.
Met de diesel erop gaat het daarna terug richting huis 85 kilometer en drie uur later zijn we weer thuis, goeie middag.

Nieuwe trainingsweek
Op maandag een rit naar ons klim walhalla Berg en Dal. Op de heen weg gaat het makkelijk met zo’n beetje 28 gemiddeld begin ik in Molenhoek aan het opwarmertje richting Groesbeek de Rijlaan. Mijn snelheid daalt niet onder de 20 en dat stemt positief. Door Groesbeek langs het Oorlogsmuseum naar de duitse grens de Vogelsang op en de Oude Kleefsebaan naar Berg en Dal. Randwijck weg naar beneden ri Ubbergen de Jan Dommer van Poldersveltweg op en weer af en weer de Randwijckweg naar boven. Lekker cappucinnootje bij de Heksendans, geen gebak de weegschaal was onverbiddelijk vanmorgen, gisteren op een terrasje te lekker gegeten, dus nu straf. Na de koffie richting huis via Heilige landstichting en een randje Nijmegen naar Malden als het stuk naar beneden voorbij is voel ik wind als in platte berg wind. In de open stukken is het flink werken geblazen en vanaf St. Walrick is het eigenlijk steeds meer tot helemaal open polder. En platte berg die stijgt maar door en ik maar werken de hartslag stijgt langzaam ophoog en ik kan met moeite de 25 km per uur houden. Ben blij als ik de koluk door ben, nog een kilometer tot de spoorlijn dan kan ik laten lopen en het laatste stukje rustig uit fietsen tot thuis. 85 kilometer mooi begin van de week.
Dag later ’s avonds rondje brug in mijn eentje dus geen wedstrijd. Niettemin rijdt ik in een strak tempo naar de Brug om daar de nadruk op interval te leggen als een malle naar boven dan wat rustiger aan naar beneden. Uiteraard zoals ik gewend ben drie rondjes en via Herpen naar huis. Niks speciaals maar gewoon net even wat anders als de laatste weken constant volle bak.
Aan het einde van de week op vrijdag over de dijk naar Heumen op souplesse met de wind mee was het plan. Souplesse ging goed met de wind mee niet helemaal, op dun dijk hedde de wind nooit echt mee is niet voor niets een gezegde. De brug over naar Linden langs de …… plassen ik weet de naam zo gauw niet en dan naar Escharen en de wind begint weer platte berg te spelen, maar souplesse blijft erin. En dat laten de meters ook zien aan het einde. Gemiddeldes trapritme 90, hartslag 133 en snelheid 28. Mooie waardes om het weekend mee te beginnen.

Maandag 22 juni weer een duur training, waar ik voorzichtig begin en de rivieren oversteek om op enig moment via Wijk bij Duurstede richting Amerongen te fietsen. Ik denk bij mezelf dan maar eens op zoek naar de Amerongseberg. Deze vervolgens heen en weer gedaan en daardoor ging mijn motortje in een sneller ritme draaien. De snelheid ging wat omhoog samen met cadans en hartslag. Ik ga vervolgens via Rhenen naar het lexkesveer pont bij Wageningen. Verder richting brug bij Ewijk en zo verder naar huis. Na 4 uur en 35 minuten was ik weer thuis 121 km verder.

Ook deze week staat er een rondje brug op het programma, gewoon weer knallen. En op donderdag heb ik dan nog een variant Berg en Dal op mijn programma. Totaal 265 hoogte meters en voor het eerst serieus boven de 15 kilometer per uur gebleven op de klim naar Tivolli. Genieten van heerlijke cappuccino en appelgebak bij de Heksendans, om vervolgens flink door te trappen op de terugweg naar huis totaal 89 kilometer achter de wielen. En dan wordt het weer weekend volgende week weer nieuwe avonturen.

Woendag 17 juni twee dagen na ons zuid Limburg tochtje weer op de fiets een herstel tochtje was het. Heerlijk rond gepeddeld. Zomaar op het dooie gemakje als mijn hartslag boven de 120 kwam meteen weer wat rustiger. Mooi rondje door Brabant uiteindelijk 67 km gereden met een gemiddelde hartslag van 114 en een gemiddeld trapritme van 79 dus echt heerlijk de benen los getrapt.

Een dag later ’s avonds weer op de fiets voor een rondje brug en dan kun je bedenken wat er dan gaat gebeuren. Samen met John, terwijl we Berghem uitfietsen zegt John mooi weer vanavond bijna geen wind en ik weet al wat hij bedoeld, gas erop. Op de dijk is er wat wind voelbaar maar niet veel, met ruim 28 gemiddeld rijden we door Ravenstein. Op de brug gaat het echt volle bak niet alleen naar boven maar ook naar beneden en door Niftrik. Drie rondjes en dan de polder in, we gaan er echt voor, het gemiddelde gaat tiende na tiende omhoog. 30,5 bij het verlaten van de brug en als we door de koluk razen is het inmiddels 31,3 hoger dan we ooit gehaald hebben. Nog een keer vol aantrekken tot de spoorlijn maximum snelheid 39,7. Na de spoorlijn is het uithijgen en een 1,5 kilometer uittrappen voordat we thuis zijn 30,9 gemiddeld blijft er over. Mooie training om het weekend mee in te gaan.

Waar ik eigenlijk niet over schrijf is wat ik doe tussen de trainingen door. Ik lijk in dat op zicht wel op een prof want ik doe eigenlijk bijna niets. Tien tot elf uur per nacht op bed vervolgens overdag nog een regelmatig op de bank voor de tv of op een lafuma in de zon.

Een beetje de huiskamer stofzuigen, de vaatwasser in en uitladen en het grasmaaien en zo af en toe nog een beetje frotten in de garage met mijn motorfiets. Daarnaast ruim tijd voor ontbijt met de krant een sociaal koffietje en in de avonduren vooral rustig voor de TV en daarmee zijn mijn dagen wel gevuld. Veel rusten en vooral rustig aan dus. Maar goed dat ze altijd zeggen rusten is ook trainen, dat geldt in ieder geval zeker voor mij.

16 juni 2020

Twee weken alweer voorbij sinds mijn laatste update, mijn computer is een weekje in de revisie geweest dan is het lastig om wat nieuws op de site te zetten. Maar dit wil zeker niet zeggen dat er niet is gefietst, 8 keer ben ik intussen weer op pad geweest. Een paar rondjes brug, beetje over de dijken gereden, een keer naar Berg en dal en als laatste maar zeker niet als minste gisteren op hoogte stage geweest. Klinkt wel goed hoogte stage maar het was wel anders als bij de profs die weken op hoogte gaan leven. Nee mijn hoogte stage is een prachtig dagje Zuid Limburg om wat extra klim kilometers in de benen te krijgen en natuurlijk ook om door het prachtige Limburg te fietsen. Ik was samen op pad met John. We hadden een route van 80 kilometer voor de wielen die ons was toegespeeld door mijn Ventoux Cingels genoot van 10 jaar geleden Martien. Het was mooi weer en een prachtige route met wat mij betreft niet al te veel steile beklimmingen als de Keuteberg, al hebben we die wel voor de wielen gekregen als een na laatste hindernis. Het mooiste vond ik het stuk waar we eerst de Loorberg en een paar kilometer later de Camerig moesten beklimmen. Het totaal aantal hoogtemeters was 1050 en we reden deze dag met net geen 21 km per uur gemiddeld. Ik ben er goed tevreden mee, al is vandaag mijn energie niet echt om vrolijk van te worden maar gelukkig is er morgen weer een nieuwe dag.

31 mei 2020

Bijna 1 juni meer vrijheid en dus ook weer mogelijkheid om met fietsvrienden te trainen.
Ik heb afgelopen week al een klein voorschotje genomen. Heb een rondje brug gedaan met mijn niet alleen fietsvriend maar ook beste vriend John en we hebben het rondje afgeklokt met meer dan 30 kilometer per uur gemiddeld. Voor diegene die ook het verhaal over 2010 hebben gelezen weten dat ik ooit over 30 gemiddeld heb gezegd dat was een keer mooi maar nu is het klaar. Ik denk daar nu een beetje anders over. In de afgelopen weken heb ik op dat zelfde rondje brug maar dan in mijn eentje al drie keer geroken aan 30 gemiddeld en blijven steken op 29 komma nog wat. Eentonig zo’n rondje nee hoor prima interval training en vol door de bochten gewoon omdat het mooi is en wel een adrenaline kick geeft, wat dat weer zorgt voor betere prestatie. Half uurtje opwarmen over de dijk naar Ravenstein dat hebben die oude knoken van mij wel nodig. En dan de brug op knallen in het stuk naar beneden en door Niftrik wat herstellen zonder snelheid te verliezen en dan weer knallen naar boven, naar beneden en weer vooraan beginnen. Drie, vier, vijf zelfs zes ronden aan en stuk. En als toetje het laatste beetje energie eruit rammen door de polder naar Berghem.

Natuurlijk rijd ik ook nog wel anders dan ons rondje brug. Lekker een paar uur zwerven door het land van maas en waal. Niet te hard gewoon lekker fietsen, kilometers maken zonder de hart long machine te teisteren. Hartslag in de buurt van de 120 en voor je het weet heb je er een kilometer of 90 op zitten.
Afgelopen week  op deze manier ruim 250 kilometer gereden

19 mei 2020

Afgelopen vrijdag een mooi gevecht met mijn bijna altijd aanwezige fietsvriend de wind gevoerd. Hij deed goed zijn best maar was niet op volle sterkte. En ik, ik deed ook heel goed mijn best en vond dat ik het kon winnen. Hij blies zo’n beetje uit het noorden en mijn ronde had ik er op aangepast zoals de meeste wielrenners doen eerst tegen de wind in. Dus Berghem uit naar Herpen en Ravenstein de brug over de polder in naar Bergharen door naar Winssen en Ewijk de brug over en weer de polder in naar boven langs Zetten en Randwijk naar het Lexkesveer de Neder-Rijn over dan rechts naar Rhenen en dan weer naar beneden Ochten, Alexanderbrug over naar Maasbommel de dijk terug naar Ravensteijn en dan het laatste stukje polder naar Berghem.

Als je deze route visualiseert dan vind je heel veel gevechten tegen fietsvriend de wind en iedere keer heb ik hem met verve gevoerd zelfs van de wind af als ik volle bak met 36, 37 kilometer per uur reed. Ik had voor mijn tocht van 91 km 3 uur en 17 minuten nodig. Op het laatste stukje over de spoorlijn Berghem in uitfietsend ging mijn gemiddelde snelheid nog net een tiende kilometer per uur terug naar 27,7 gemiddeld. Ik ben dik tevreden met het resultaat en ook met mijn fietsvriend de wind me deze middag hard heeft laten werken.

Hard werken, topsportprestaties leveren dat is een mooi bruggetje naar de stg. Topsport for Life het goede doel waarvoor ik in september de MONT VENTOUX  ga beklimmen. De mensen waar deze stichting zich voor inzet moeten elke dag opnieuw een top prestatie leveren omdat ze om moeten gaan met hun ziekte die uiteindelijk hun dood gaat betekenen. Dus steun de stichting Topstport for Life zodat zei hun goede werk kunnen blijven doen en uitbreiden.

9 mei 2020
de eerste bijdrage in deze alweer derde coronamaand. Sinds de laatste bijdrage aan deze Ventoux bereiding zijn er alweer ruim 200 km onder mijn racefietswielen gerold. Heb ik ook een nieuwe pignon en ketting gemonteerd. Een 12/34 om in Berg en dal alvast te kunnen testen en wennen aan het 34 / 34 verzet wat ik tijdens de beklimming van de Ventoux wel denk nodig te hebben. 30 km per uur gemiddeld zoals gemeld in mijn vorige bijdrage heb ik niet meer gehaald maar tijdens een rondje brug wel een trapritme van gemiddeld 90 omwentelingen. Goed voor de souplesse.
Op Bevrijdingsdag een mooi rondje naar Berg en Dal en eergisteren heb in de navi functie van mijn Garmin voor het eerst gebruikt om mij naar het kantoor van de stg. Top sport for Life te navigeren wat perfect lukte.
Ik heb daar gesproken met Miel in’t Zand over mijn actie en hoe ze vanaf juni mijn site en actie willen gaan promoten om toch nog wat meer geld in het laadje te brengen. Leuk gesprek gehad we bleken diverse raakvlakken te hebben.
Tegen half drie daar weer op de fiets om door het mooie brabantse land weer terug te zwerven richting Berghem. Een beetje op gevoel hier en daar wat geholpen door wat fietsknoop punten bordjes was ik even na vijven weer thuis. Eerste half uurtje Eindhoven uit gebruikt om weer wat op bedrijfstemperatuur te komen om daarna behoorlijk volle bak door te knallen naar huis. De 27 gemiddeld viel me wat tegen maar het trapritme van 89 was prima zeker gezien het feit dat het Eindhoven uit fietsen rustig aan ging.
Een prima fietsdagje dat wel. Gisteren en vandaag lekker rustig aan dat was dan weer wel nodig maar rusten is ook trainen.

28 maart 2020
Gisteren Wonings/Koningsdag prachtig weer. Ik denk als alle mensen woningsdag vieren dan kan ik wel gaan fietsen. Berg en Dal dan maar voor de verandering. Maar voor de verandering maar een keer andersom. Lekker het dorp uit trappend zat het ritme er eigenlijk meteen goed in. Met de Brug in Ravenstein in zicht pedaleerde ik al richting de 30 km per uur. Niftrik, Ballegooij richting St Wallrick ging het alsmaar beter, en in Malden zag voor het eerst de magische 30 gemiddeld op mijn garmin. Door het bos naar de rand van Nijmegen. Op de Scheidingsweg die richting Heiligeland stichting begint op te lopen rijdt ik het eerste uur vol met 30,1 gem. Doe in Berg en  Dal mijn geijkte klimmetjes en dan via de zevenheuvelenweg naar Groesbeek en door naar Molenhoek. Ik kom er op de terugweg achter dat ik op de heenweg wel wat meewind had. Maar ik probeer het trapritme goed hoog te houden en mijn hartslag net onder de 150 en zo Zie ik Linden, Escharen, Velp, Reek en Herpen onder mijn wielen door rollen. Veel meer zie ik ook niet, ik heb alle aandacht nodig om de gang erin te houden. Na tachtig kilometer springt ongeveer 200 meter voor ik thuis ben mijn gemiddelde snelheid van 27.0 naar 26,9 shit denk ik daarbij, maar het uitfietsen van het spoor tot thuis heeft toch nog 0,2 gem gekost. Al met al een goede middag met mooi resultaat. Vooral het lang kunnen blijven doorgang op bijna 90 % van maximale hartslag ben ik goed tevreden mee.

24 maart 2020
vandaag wat hoogte meters gemaakt in de buurt van Groesbeek eb Berg en Dal. Hieronder een korte impressie, de beklimming van de Vogelsang bij Wijler, die uitkomt op de Oude Kleefsebaan de beklimming naar Berg en Dal. Totaal vandaag 80 km gereden  met gemiddeld 26 km. Eerder deze week ook nog een flinke laten we maar zeggen een gruwelijke platte berg gedaan op dinsdag rondje Brug met windkracht 5 tegen. Vechten tegen de wind naar Haren over de dijk en op de Brug en als toetje volle bak door de polder terug naar Berghem.

20 april 2020
We zijn intussen alweer twee weken, dus 15 corona dagen en 325 km verder. Morgen komt onze hoofd Minister met beslissingen over hoe het na 28 april verder moet. Ik hoop dat er langzaam weer wat ruimte komt.
Ik kreeg in het weekend een email en ook gisteren vroeg iemand ernaar. Wat als je niet naar Frankrijk mag. En ja dat speelde ook al in mijn koppie. Maar ik had voor mezelf al snel een antwoord. Als de profs digitale wedstrijden kunnen rijden, dan kan ik die berg, die Reus die Mont Ventoux heet ook digitaal beklimmen. Dus gaan we gewoon door met trainen en voorbereiden, maar zolang het nog geen september is ga ik er voor om de beklimming gewoon buiten vanuit Bedoin in het eggie te doen.
Ik hoop dat nog heel veel mensen mijn beklimming financieel gaan ondersteunen met een donatie aan de stichting Top Sport For Life. Tot op heden staat de teller op € 70,- nog niet heel veel maar ik heb vertrouwen dat er nog vele donaties zullen volgen. Alvast bedankt hiervoor.
De trainingen in de afgelopen twee weken waren, hoe zal ik het zeggen, naar verwachting. Twee keer richting Berg en Dal voor de broodnodige hoogte meters. Een dijk rit zorgde voor de nodige platte berg kilometers. en als tussendoortjes nog twee maal een rondje brug. En naar het weer kijkend staan er deze week ook weer platte bergen op het programma. 

5 april 2020
Zondag mooi weer en ook dit weekend blijf ik van de straat. Corona heeft intussen ook in mijn kring zijn tol geëist. voorzichtigheid voor alles dus. Was afgelopen vrijdag op pad en heb gemerkt dat we met z’n allen het corona virus heel serieus nemen, het was niet rustig op straat nee het was ronduit stil. Ik heb de afgelopen week zeg maar 120 km gefietst. Afgelopen dinsdag ons bekende rondje brug maar dan met vijf rondjes, en vrijdag heb ik een ander rondje brug gedaan ben naar de Alexanderbrug gereden heen over de waaldijk daar twee rondjes over de brug verder door het land van maas en waal terug naar de maasdijk en erover fietsend naar Ravenstein en zo weer naar huis. Beide ritten veel platte bergen gezien en ondervonden. Probeer aankomende week ook weer een paar momenten te kiezen dat er zo weinig mogelijk mensen op straat zijn om mijn trainings kilometers te kunnen blijven maken met zo min mogelijk risico voor mezelf en zeker ook voor anderen. Blijf voorzichtig allemaal.

27 maart 2020
Vandaag toch gaan trainen. Voelde me eigenlijk wel een beetje bezwaard in deze Corona tijd. Wel gegaan en mooie fiets middag gehad. Voor de tweede keer dit jaar naar Berg en Dal. Aan onze kant van de Maas gebleven tot Linden daar de brug over naar Heumen en dan via Molenhoek naar Groesbeek. Op de brug bij Heumen een wielrenner op een te zwaar verzet een stuk voor me ik op mijn koffiemolentje trapritme van bijna 90 voorbij. Toen ik langs het oorlogs museum Groesbeek uit reed ook een stuk voor me iemand op een veel te zwaar verzet. In de afdaling hoog tempo en ritme en in het stuk omhoop dat volgt hoog ritme houden en tempo zakt langzaam maar toch mijn voorganger voorbij die veel te zwaar trapte. Verder richting duitse grens kwam hij weer voorbij maar ik besloot hem gewoon zijn gang te laten gaan. Aan het begin van de klim van de Oude kleefse baan richting Tivoli reed hij intussen denk ik ruim 150 meter voor me. Ik wou graag mijn trapritme goed hoog houden en naderde hem snel en reed hem ongeveer bij camping duivelsberg voorbij omdat hij weer veel te zwaar zat te stampen. Toen ik boven was en omkeek zag ik dat hij in het laatste stuk nog wel een heel stuk had moeten laten gaan. Mijn koffie molentje wint. Het moet in de komende maanden hopelijk nog wel een of twee tandjes zwaarder met het zelfde ritme, maar ik was wel tevreden. Voorbij Tivoli rechts naar beneden naar Beek, de afslag naar de holleweg gewoon links laten liggen om een paar kilometer verder links naar boven te gaan en aan de top van de oude holleweg uit te komen. Dat was het klimwerk voor vandaag. Terug via Heiligeland stichting, Malden, St Walrick, Ballegoij, Niftrik de Brug bij Ravenstein over en door de polder weer naar Berghem. Zeg maar precies 80 kilometer met 25 gemiddeld. Ondanks Corona dus toch een mooie fietsmiddag. Iedereen die ik tegenkwam met een zo groot mogelijke boog er omheen om alle risico’s uit te sluiten.
In het weekend blijf ik thuis om alle werkende mensen die een frisse neus willen halen niet voor de wielen te rijden. Ik hoop wel dat iedereen zich aan de regels houd en het niet net als vorig weekend een drukte wordt in bossen en op stranden. Want ik hoop dat regels niet strenger worden en we met iedereen samen buiten mogen blijven komen in deze Corona crisis. Wordt vervolgd.

22 maart 2020
Trainen of niet. dat was gisteren het dilemma. Corona ligt niet meer op de loer maar is overal om ons heen. Fietsen wordt niet verboden maar….. De krant gaf aan een 5 als fiets weer. Maar de zon scheen zo mooi en ik heb toch ook een doel voor ogen. Een paar overwegingen waarvan Corona toch wel heel erg ons dagelijkse leven beheerst. Toch opgestapt in mijn eentje dat wel. De Alexanderbrug was mijn doel. Tegen de wind in naar Ravenstein daar de brug over en het rivieren gebied in. Stukje rechts last van de wind, stukje rechts bijna wind mee. En zo stond ik na een kleine anderhalf uur bij de Alexanderbrug. Rondje over de brug gedaan en vervolgens door de polder richting Maasbommel de pond over en zo weer naar Berghem.  52 kilometer en net geen 23 gemiddeld niet geweldig maar het waaide dan ook weer meer dan flink. We zullen zien wat de komende week gaat brengen of het nog verantwoord is om buiten te fietsen, maar wat veel belangrijker is hoe CORONA zich ontwikkeld. Probeer allemaal goed de adviezen te volgen en  op een goede manier voor elkaar te zorgen.

16 maart 2020
Wind wat een Wind. Gister een ritje gemaakt met drie trainingsmaten. Zoals alle min of meer verstandige fietsers doen tegen de wind beginnen. Gisteren betekende dat richting het zuiden dus we koersten richting Uden in een tempo dat voor alle vier goed te doen was. Ik ben meestal de route planner en had bedacht via Uden naar Mill door naar Beers en Linden en dan over de maasdijk richting Ravenstein en weer naar huis. en de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik het tussen Uden en Mill we voor mijn gevoel de wind te veel mee hadden en dus ook tussen Mill en Beers. Maar toen we in Heumen de dijk richting Ravenstein op draaiden viel de wind me toch we tegen eigenlijk flink tegen. Al snel werd er een waaiertje opgezet met onze vieren, ging net op dat fietspad. Toen ik na een van mijn beurten in de buurt van Nederasselt van kop af ging was ik net te laat om weer meteen aan het achterste wiel aan te sluiten. Nog niet meteen paniek even aanzetten maar ik moest blijven aanzetten en wat ik ook deed die laatste twee meter kreeg ik niet dicht. Het was in het begin nog even mijn eer te na om te roepen maar een een kilometer of 1,5 / 2 had ik geen keus meer. Iedereen minderde tempo en eindelijk in de zucht kon ik op een licht verzetje weer een beetje herstellen. Maar ik was wel blij dat we thuis waren en vandaag zijn niet alleen mijn benen zwaar.

3 maart  2020 
Trainen doen we in de winter niet alleen op de weg. De IJsbaan in Nijmegen daar ben ik met mijn schaatsmaat John zo ongeveer iederer dinsdag avond te vinden. Ik waan met dan een beetje schaatser. Het filmpje laat zien dat het vooral wanen is maar het lijkt vindt ik toch echt wel een beetje op schaatsen. Het seizoen zit er wat ons betreft nu op en wordt de dinsdagavond onze vaste rondje brug avond.

22 febr. 2020. 
Carnavals weekend, en wind dreigt roet in het eten van de optochten te gooien. Maar trainen is het daar wel weer voor? Afgelopen week twee keer gefietst. Wind is een platte berg zei Rob Harmelink ooit. Ik heb dat deze week dus uitgetest en ik kan jullie zeggen die Rob die is zo gek nog niet. Afgelopen maandag  Rondje brug gedaan en het laatste stuk vanaf Ravenstein naar huis hartslag tegen de 170 trap ritme net aan 80 en snelheid  laat ik zeggen minder dan 25. En gisteren  ongeveer 60 km wel goed gereden eerst tegen de wind in richting Den Bosch dan langs Maxima Kanaal naar maasdijk en over de dijk richting huis,maar het laatste stuk van Haren naar huis wat een platte berg hartslag boven 150 kon het trap ritme met moeite rond de 75 houden en mijn snelheid was zo ongeveer 22. Bij elkaar deze week ongeveer 100 km gereden. Niet slecht voor een weekje in februari.

 

10 febr 2020. 
Terwijl storm Ciara nog een beetje uitraast heb ik mijn eerste ritjes van dit seizoen alweer achter de rug. Heb ook nog geinvesteerd in mijn materiaal. Ik gebruikte mijn GSM als fietscomputer maar dat is vorig jaar een keertje mis gegaan in een afdaling telefoon uit houder en onherstelbaar vernield. Nu mezelf verwend met een Garmin Edge met hartslag en trapritme sensor erbij. Alles wat ik doe kan ik nu ook zien op mijn Garmin Edge en later thuis op mijn computer. Is dat nou allemaal echt nodig zul je denken. Het antwoord weet ik nu nog niet maar ik hoop door mijn inspanningen beter in beeld te brengen ik ze ook beter leer controleren. Ik houd jullie op de hoogte. Nog een fototje erbij van mijn nieuwe aanwinst met een frontmount die ik zelf wat heb aangepast omdat deze niet vergenoeg voor het stuur uitstak.